Korte lontjes

Auteurs: Chris Bos. Hij is geboren in Arnhem op 10 september 1955. Hij studeerde psychologie in Utrecht. Nu is hij tekstschrijver voor onder andere gemeentes en provincies. Daardoor schrijft hij informatieve teksten. Chris Bos heeft een vriendin en 2 zoons, samen wonen ze in Bilthoven.

Hoofdpersoon: Sabine. Sabine is 15 jaar en heeft het niet makkelijk. Ze heeft ADHD en heeft dus maar een kort lontje. Sabine heeft heel snel een nieuw vriendje. Ook wisselt ze heel vaak van opleiding. Haar vader is militair en maakt een boel mee, alleen verteld hij nooit wat aan Sabine. Op een gegeven moment ontmoet ze kinderen die ook een ouder hebben die heel anders is. Eindelijk kan ze haar verhalen kwijt omdat deze kinderen haar begrijpen, omdat deze kinderen het zelf ook meemaken.

Mening:

Leuk: ik vind het een leuk boek omdat het uitdagend is om te lezen. Ik hou niet zo van lezen maar met dit boek wou ik niet stoppen met lezen

Interessant: dit boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Voor mij is het dan veel interessanter om te lezen.

Samenvatting boek:

Sabine heeft ADHD. Het is voor haar moeilijk om zich ergens op te concentreren. Ze maakt haar opleidingen niet af, ze heeft telkens een ander vriendje en om de paar weken een nieuwe beste vriendin. Als iets haar interesseert, gaat ze er wel helemaal voor. Ze schermt op topniveau en wil proberen de Olympische Spelen van 2012 in Londen te halen. 
De thuissituatie van Sabine is ook niet zo geweldig. Haar vader is in 1994 als militair uitgezonden naar Bosnië. Hij heeft er vreselijke dingen meegemaakt en wil daar niet over praten. Sabine weet dat haar vader erg opvliegend is. Hij kan soms om de raarste dingen boos worden. Door blessures en te veel geroddel besluit Sabine te stoppen met schermen. In die tijd ontmoet ze Anjerkinderen. Dat zijn kinderen van militairen die met een PTSS (posttraumatische stress stoornis) terugkwamen van een vredesmissie.  Sabine vindt het fijn om een dag te praten met anderen die hetzelfde meemaken als zij. Haar vader wordt opgenomen om van zijn PTSS af te komen en Sabine zelf is ervan overtuigd dat zij het zelf ook wel zal redden.